Airlie beach

'S ochtends vroeg op want vandaag gaan we onze eerste open water duik maken. Sterker nog, 2! De helft van de benodigde open water duiken onder begeleiding van een instructeur. Drie keer gecheckt of we het geld, de juiste papieren en de ondertussen standaard zonnebril-zonnebrand-handdoek-slippers bij ons hadden. Netjes op tijd zaten we klaar en net iets te laat werden we opgehaald om naar de boot "duik"-boot toe te gaan. Onze chauffeur was tevens onze instructeur en was niet erg spraakzaam. Aan boord kwamen we er achter dat de duiktrip voor vandaag zou bestaan uit 4 bemanningsleden en 7 klanten op een boot die normaal ingericht is om tot 36 klanten te accomoderen. Niet heel efficiënt maar schijnbaar net kosten-dekkend, want dit scheen het absolute minimum te zijn waarbij de Mantaray uit zou varen. We zouden in de morgen langs Whitsunday Island gaan om hier een wandeling door het nationaal park te maken. Na een korte klim kwamen we op een uitkijkpunt waarbij je een fantastisch zicht had over het hagelwitte zand van het eiland. Naar zeggen 98% pure silica en het strand waar de NASA 3 vrachtwagenladingen van gestolen had om de Hubble telescoop lenzen mee te fabriceren. Tegenwoordig is de eilandengroep onderdeel van de World Heritage List en mag zelfs het kleinste Bertje zand niet meegenomen worden op straffe van een fikse geldboete of zelfs gevangenisstraf. Duidelijk, afblijven! Vanaf het uitkijkpunt konden we verschillende roggen zien zwemmen en zagen we zelfs een paar kleine haaien zwemmen. Super helder water en mooie stranden. Na het bezoek aan het uitkijkpunt zijn we naar beneden gegaan om het zand tussen je tenen te voelen en het water uit te proberen. Alle water gerelateerde activiteiten waren trouwens verplicht met wetsuit gezien het feit er nog wel eens bepaalde soort kwallen zwemmen in deze wateren die voor forse ziektes kunnen zorgen. Buiten seizoen, maar nog steeds aanwezig dus risico management: iedereen zo'n ding aan. Het zand was heerlijk en wordt zelfs op de heetste dag in het jaar niet warm, in het water konden we nog wat lemonsharks spotten en kwamen we nog een aantal mensen tegen de we in eerdere etappes tegen waren gekomen in onze grote reis. Erg grappig!

Rond 11:15 was het tijd om terug te keren naar het schip en te lunchen. Top verzorgt en meer dan voldoende. Na een stukje varen was het dan tijd voor onze eerste duik! Lichtelijk gespannen voor wat komen ging maakten we onze sets klaar voor gebruik, hesen we ons in de gear en deden we onze buddy checks. Dit alles onder toeziend oog van onze instructeur. Alles was goed en we stapten in het gender bootje wat ons iets dichter bij het rif zou brengen en met de James Bond rol gingen we met een plons het water in. Na een paar kleine demonstraties van onze speciale vaardigheden zoals achteruit inparkeren en de heuvelproef gingen we op verkenning. We zwommen tussen giga bolders van koraal door en werden op een gegeven moment omringt door een school Reef Jacks. Ik kan proberen om alles te beschrijven wat we hier gezien hebben, maar daar is geen beginnen aan. Het was prachtig en achteraf kregen we te horen dat we uitmuntend gedoken hadden. Hij had vrij snel gezien dat we stabiel in het water lagen en niet wild trappelend en zwaaiend met de armen bezig waren waardoor het koraal beschadigd kan worden. Vandaar dat hij ons mee nam naar de prachtige passages waar we tussen de koralen door vlogen in plaats van op grotere afstand te blijven. Het was duidelijk dat onze instructeur gewoon geen ochtend mens was en even een duikje nodig had om los te komen.
Tijdens de 2e duik hadden we aan de fotograaf gevraagd om met ons mee te zwemmen en foto's van ons te maken, om deze prachtige plek met ons vast te leggen. Terwijl wij onze ogen uitkeken, maakte hij foto's die we nu met trots kunnen laten zien. De echte grote joekels van vissen bleven een beetje weg, maar we hebben Nemo in elk geval gevonden!
Op de terug tocht werd ons gevraagd of we het erg vonden om zondag in plaats van zaterdag de 2 resterende duiken te maken, aan gezien er te weinig aanmeldingen waren voor nog een boot tocht en er bovendien 2 zieke instructeurs waren. Een van de uitstaande oefeningen was namelijk de zwemmende noodopsteiging waarbij je relatief snel naar het oppervlakte moet gaan, hierbij is de belasting op de oren en de sinussen het grootst. Als je dan verkouden bent, kan dit resulteren in scheurende trommelvliezen en dat wil natuurlijk niemand! Dus het plan iets om gegooid en akkoord gegaan.
Zaterdags hebben we een verschrikkelijk luie dag gehad. Beetje uitslapen, de was doen, lezen, laat ontbijten, je kent het wel. 'S Avonds zijn we luxe uit eten gegaan om te vieren dat we geslaagd waren voor ons duik brevet. Nu waren we alleen niet vandaag geslaagd, maar morgen pas, maar dan paste het luxe eten niet in het omgegooide programma.
Op zondag hebben we een duik vanaf het strand gedaan, welke wat minder spectaculair was, maar het ging vooral om de certificering. Alle onderdelen gingen super goed en de instructeur was erg tevreden.
Nu kunnen we onze 3daagse duiktrip gaan boeken!!